Historia Polskiego Związku Wędkarskiego

W Krakowie, kolebce polskiego wędkarstwa, dnia 06 czerwca 1879 r. podczas spotkania, grupa pasjonatów postanowiła o utworzeniu Krajowego Towarzystwa Rybackiego. Statut został zatwierdzony w klasztorze Ojców Franciszkanów dnia 13 lipca 1879 r. Pierwszym prezesem Towarzystwa został animator całego przedsięwzięcia dr Maksymilian Nowicki, który pełnił tę funkcję do 1890 r.

 

Zadaniami podjętymi przez ówczesne towarzystwo było m. in. zarybianie rzek, ochrona rybostanu, dążenie do uchwalenia przez Sejm Galicji ustawy rybackiej, umożliwiającej zorganizowanie racjonalnej gospodarki rybnej w rzekach i zlikwidowanie stanu dzikiego rybołówstwa.

 

W krótkim czasie powstało 20 oddziałów terenowych, wprowadzono naukę rybactwa do szkół rolniczych, zapoczątkowano prace nad mapą sieci wód i słownikiem nazw ryb jak również zaczęto wydawanie czasopisma rybackiego. Podobnego typu organizacje powstały w Warszawie (1889 r.) oraz w Wilnie (1901r.).

 

W 1917 r. w Warszawie utworzono Warszawskie Towarzystwo Wędkarskie, a w 1932 r. wydana została ustawa: O rybołówstwie w wodach śródlądowych, stwarzająca korzystne warunki dla rozwoju wędkarstwa.

 

W 1933 r. z inicjatywy Związku Organizacji Rybackich na Zjeździe w Krakowie utworzono Związek Sportowych Towarzystw Wędkarskich z siedzibą w Warszawie, którego Prezesem w 1934 r. został Włodzimierz Czerwiński. W 1936 r. z inspiracji Związku rozpoczęto wydawanie pisma wędkarskiego o nazwie Wiadomości Wędkarskie.

 

Reaktywowany dnia 16 lutego 1947 r. Związek Sportowych Towarzystw Wędkarskich na nadzwyczajnym Walnym Zjeździe 10 marca 1950 r. przekształcono w Polski Związek Wędkarski. Pierwszym prezesem Zarządu Głównego PZW został Edward Wierzchoń. Najdłużej zaś - ponad 14 lat funkcję Prezesa ZGPZW sprawował Eugeniusz Grochal. Liczba członków PZW wzrosła od 35 tys. w 1950 r. do 880 tys. w 1990 r. Pod koniec 1998 r. Polski Związek Wędkarski liczył ponad 700 tys. członków zrzeszonych w 2700 kołach i gospodarzył na 200 tys. ha wód. 

 

Historia Okręgu Koszalińskiego - wg. Jana Zielińskiego.

 

 

 

Pierwsze spotkanie grupy inicjatywnej, której celem było utworzenie Związku Wędkarskiego w Koszalinie odbyło się w 1947 r.

 

W spotkaniu uczestniczyli:

 

 

1. Kol. Dywelski - Urząd Ziemski Koszalin,

2. Kol. Lisikiewicz - lekarz Wojska Polskiego,

3. Kol. Finizberg - lekarz dentysta,

4. Kol. Brzęk - Komendant Straży Pożarnej,

5. Kol. Łabędzki - adwokat,

6. Kol. Pleskaczewski - aptekarz,

7. Kol. Jan Zieliński - najmłodszy z grona Kolegów - sekretarz organizacyjny.

 

W 1949 r. na zebraniu w budynku BPW przy ul. Spółdzielczej 3/5 w Koszalinie wybrano dwóch delegatów na zjazd do Szczecina w celu utworzenia Związku Wędkarskiego - Okręgu PZW.

Okręg Koszaliński PZW utworzono 3 września 1950 r.

 

Pierwszym Prezesem Okręgu został pracownik Urzędu Ziemskiego w Koszalinie - Jerzy Marczycki,

drugi prezes ZO - Szczepan Myszkier z Koszalina,

trzeci - prezes ZO - Janusz Bogdan z Koszalina,

czwarty prezes ZO - Jan Szulejewski z Koszalina,

piąty prezes ZO - Marian Śron z Koszalina,

szósty prezes ZO - Jan Szulejewski z Koszalina,

siódmy prezes ZO - Krasnopolski a Koszalina,

ósmy prezes ZO - Fortunat Nowicki z Koszalina,

dziewiąty prezes ZO - Jan Czycz z Koszalina,

dziesiąty prezes ZO - Jan Nyk z Koszalina,

jedenasty prezes ZO - Marek Lewandowski z Karlina

 

 

Pierwszym Wiceprezesem ZO ds. sportu został Kol. J. Cewe ze Słupska, a pierwszym Komendantem Straży Wędkarskiej Okręgu Kol. Świeca - Szkulski.

Pierwszym ichtiologiem Okręgu był Kol. Inż. Michalewicz, który jako pierwszy dokonał odłowów tarlaków troci wędrownej i zarybień wylęgiem dopływów Wieprzy.

Pierwsza wylęgarnia ryb łososiowatych została otwarta w Przytocku na Studnicy w istniejącym tam młynie.

 

 

 

Historia Zarządu Okręgu Polskiego Związku Wędkarskiego w Koszalinie.

 

Zarząd Okręgu Polskiego Związku Wędkarskiego powstał 3 września 1950 roku. Od początku powstania Związku funkcje prezesów ZO PZW Koszalin pełnili:

 

1. Jan Marczycki

2. Szczepan Myszkier

3. Janusz Bogdan

4. Jan Szulejewski

5. Marian Śroń

6. Jan Szulejewski

7. Bronisław Krasnopolski

8. Fortunat Nowicki

9. Jan Czysz

10. Janusz Nyk

11. Marek Lewandowski

 

 

 

 

 

Siedziby ZO i Biura Okręgu Koszalińskiego.

 

1. przy ul. Podgrodzie w Koszalinie (parter),

2. przy ul. Zwycięstwa , róg ul. Dzieci Wrzesińskich,

3. przy ul. Zwycięstwa, róg ul. Okrzei,

4. przy ul. /byłej/ Armii Krajowej - obecnie ul. Piłsudskiego,

5. przy ul. Łużyckiej

 

 

 

Ośrodki hodowlane ryb.

1. Damnica - do 1976 roku w Okręgu Koszalińskim, od 1976 roku w MZGRW Gdańsk. Obecnie w Zarządzie Polskiego Związku Wędkarskiego w Słupsku.

 

2. Darłowo - obwód hodowlany. Zapoczątkowany w latach osiemdziesiątych budową stawów do przetrzymywania tarlaków troci. Na przełomie lat 80 - tych i 80 - tych. Wybudowano stanicę w Darłowie z zapleczem technicznym do przeprowadzania sztucznego tarła troci. W 1998 r. wybudowano przepławkę dla ryb przy elektrowni w Darłowie.

3. Białogard - w 1999 r. przejęto trzy stawy ziemne o powierzchni 7 ha do hodowli ryb jeziornych.

- W 1999 r. podjęto uchwałę o budowie Ośrodka Wylęgarniczo - Zarybieniowego w Białogardzie nad rzeką Liśnicą w tym celu zakupiono 8,62 ha ziemi pod przyszły o środek.

- W 2002 r. - Nagroda w konkursie Fundacji Ekofundusz i pokrycie 70 % kosztów budowy przez Fundację - w trakcie realizacji.

 

Od 1993 r. do roku 2010 Okręg PZW w Koszalinie współpracował na zasadzie porozumienia wzajemnie honorując składki okręgowe na ochronę i zagospodarowanie wód z następującymi okręgami PZW w:

 

1. Szczecinie

2. Słupsku

3. Pile

4. Zielonej Górze

5. Jeleniej Górze

6. Legnicy

 

Po kilkuletniej przerwie, pod koniec roku 2013 została podpisana nowa umowa o wzajemnym udostępnieniu wód i tym samym Okreg PZW w Koszalinie powrócił do tzw Strefy I, z której w tym samym czasie wystąpił Okręg PZW w Szczecinie.